KARDEŞLİK

Bu vatan bizim.
Ektik biçtik her zerresini,
Sularında serinledik,
Orak salladık,
Harmanlar yaptık,
Halaylar çektik kol kola
Ve paylaştık sevinçlerimizi.
Sevdalar yaşadık bağrında,
Körelmeyen duygularla
Ve yarınlara umutla bakarken,
Bebelere umut adını koyduk.
Boşuna değildi özgürlüğe inancımız,
Belki biraz delişmen,
Belki biraz toyduk.
Ama ne haram geçti kursağımızdan,
Ne de arsızca doyduk.
Ne de hamasi nutuklar atarken
Kürsüler üzerinden,
Dinleyenleri soyduk.
Çırılçıplak sevdik,
Taşını - toprağını,
Böceğini - yaprağını.
Şarkılar söyledik üzerine,
Şiirler okuduk.
Kılıcımız sadece zalime kalktı,
Ezilenle bütünleşti yüreklerimiz.
Mazluma kalkan olduk.
Bedrettin’di bir yanımız,
Bir yanımız Torlak Kemal, Börtlüce...
Pir Sultandık, Köroğluyduk.
Uzattık boynumuzu kemende ikirciksiz.
Gün geldi kurşun erittik gövdemizde,
Paletler geçti mütemadiyen üzerimizden,
Yüz binlercemiz prangalara vurulduk,
Güneş yaktı tenimizi.
Seller sürükledi oradan oraya,
Kasırgalar savurdu bedenlerimizi.
Ama zorluklar biçimlendirdi düşüncelerimizi,
Yeniden yoğrulduk.
Bu topraklarda çizildi alın yazımız,
Çifte kelepçelerde bile susmadı sazımız
Ve susmadı her biri bizi anlatan şarkılarımız.
Biz acıya dil ısırtan analarca doğrulduk.
Bir ateş yaktık bu topraklar üzerinde,
Kül olmacasına puştluğun, kalleşliğin
Ve yeşermesi için yeniden
Nadasa bırakılmış yüreklerde kardeşliğin.
Yeniden yazmak için tarihi
İmbiklerden süzdük tek tek çağları.
Andımızdır doğacak güneş kadar kesin,
Keskin bir bıçak gibi deleceğiz ağları....
Bizimle beraber anılır adları,
Biz yarattık ulan bu dağları!..

HAYRİ YÜCEL
26-09-2001